14 mei 2012 / Daar ga ik dan..

Hallo allemaal,

Gister, 13 mei 2012, was het dan zover, die ochtend vloog ik naar de UK! De dag daarvoor ben ik de hele dag bezig geweest met inpakken. Wat was dat moeilijk. Ik had wel een lijst gemaakt, maar kiezen blijft moeilijk. Toen ik alles er uiteindelijk toch in had, wilde mijn koffer alleen niet meer dicht. Dus heb ik zorgvuldig een paar dingen er toch maar weer uitgehaald en als ik er dan op ging zitten, wilde hij net dicht. Gelukkig! Alleen toen kwam het weegmoment. Ik mocht 20 kg meenemen, maar de weegschaal gaf het beschamende gewicht van 33,5 kg aan! :O Ik had wel gedacht dat het misschien wat te zwaar was, maar zo zwaar.. Ik moest bijna de helft eruit halen. Een ramp! Ik heb er echt uren over gedaan en ik hield echt bijna niks over. Het ging steeds met een paar kg naar beneden. Ik had echt een soort routine ontwikkeld op den duur. Van toilettas, naar nog meer toiletartikelen, naar schoenen, naar kleding en weer terug naar de toilettas. Uiteindelijk, met heel veel tegenzin is het dan toch gelukt om hem op 19,5 kg te krijgen. Daarbij heb ik al mijn boeken, camera's en laptop in mijn handbagage gepropt, die dus zo goed als niet te tillen was. Tussendoor kwam Ilona nog even gezellig langs en ben ik nog even bij Pamela geweest, om dag te zeggen.(pff dat was echt moeilijk)
Pap, mam en Julian hebben mij naar Schiphol gebracht en we moesten lekker vroeg opstaan, 04:30. Ik voelde me vanaf dat ik opstond heel erg misselijk, maar dat heb ik vaker als ik heel vroeg opsta en ik had ook maar heel weinig geslapen. Om 05:15 gingen we weg. In de auto voelde ik me helaas steeds misselijker. Die banaan die ik die morgen gegeten had, hield het niet heel lang uit in mijn maag. Ik voelde me daarna wel iets beter, maar na een kwartier werd ik weer misselijker en misselijker. Ook op Schiphol werd het er niet echt beter op. Ik heb maar direct ingecheckt, zodat we de grote koffer kwijt waren. Daar werd me verteld dat ik om 09:50 moest instappen. We hadden nog wel een beetje tijd, dus gingen mam en ik nog even de supermarkt in om een flesje drinken te kopen en mam kocht even 2 zakjes M&M’s die bij elkaar meer dan 10 euro waren, nadat er ook nog 30% af was, want ze waren in de aanbieding.. echt een koopje dus!. Die moeten wel heeeel lekker zijn.
Rond 09:40 liepen we naar het punt, waar we afscheid moesten nemen. Vreselijk. Al weet ik dat ik ze op zich wel snel weer ga zien, toch is dat wel even heel moeilijk. Toen dat achter de rug was, liep ik, nadat mijn paspoort en boardingpas gecheckt waren, naar de gate. Ik was 1 van de laatste die aankwam, maar het ging toch redelijk snel. Helaas was ik ook 1 van de laatste die in het vliegtuig stapte en dus kon ik niet bij het raam zitten. Dat was wel heel jammer ,want het was best helder weer en je kon alles vet goed zien. Ik zat naast een stel, waarvan hun volwassenkinderen voor hun zaten. Echt zo’n degelijk, goed opgeleid gezin. Die vader had het ook direct over de juiste instellingen binnen een bedrijf. Tussendoor was hij een boekje aan het lezen met allemaal dingen over Londen, waar ik af en toe wat van mee pikte, als hij een wijsheid aan zijn gezin mededeelde.
Je zit ongeveer een uur in het vliegtuig, waarvan je een kleine 30 minuten vliegt. Het gevoel van opstijgen vind ik altijd zo tof. Als het vliegtuig ineens heel veel vaart maakt en je het idee hebt dat je aan het racen bent. Heerlijk! Al had ik oordopjes gekocht, heb ik ze niet gebruikt, omdat ik ze een beetje vergeten was en ik me dat net iets te laat bedacht. Gelukkig heb ik geen last gehad. Aangekomen op Stansted Airport had ik mijn koffer al snel en heb ik daar eerst wat zware dingen van mijn handbagage in overgeheveld. Ook kon ik mijn handbagage gewoon op de koffer zetten en die rondrijden. Dat scheelde een hoop. Na even wat rondgekeken te hebben en wat ponden uit de muur gehaald te hebben, heb ik direct maar een kaartje voor de bus gekocht, alleen moest ik daar nog 1,5 uur op wachten. Niet echt een pretje als je misselijk bent, maar gelukkig was het lekker weer buiten en heb ik buiten in de zon kaartjes van pap en mam gelezen. Mam had een Britse Vogue voor me gekocht en een engeltje van rozenkwarts, die je aan een kettinkje kan hangen, heel mooi en heel lief! <3 En zo’n emotioneel wrak als ik ben, hield ik het natuurlijk niet droog. Nog even gezeten daarna, maar toen werd het toch wat fris en ben ik even naar binnen gegaan om wat drinken te kopen. Ik wilde heel graag rondlopen en een beetje spulletjes kijken, maar ik had gewoon nergens zin aan zolang ik me zo voelde. Dus ben ik maar gaan zitten, dan maar mensen kijken, terwijl ik een paar slokjes drinken nam. Wat een mensen! Er was iemand, waarvan ik nog steeds niet weet of het nou een jongen of een meisje was. Haar/zijn hoofd was aan 1 kant kaal, terwijl hij/zij aan de andere kant heel lang haar had. Ook had hij/zij hele grote gaten in de oren, maar wat nog het meest opvallende was en waarbij ik niet de enige was die er naar bleef staren, waren de rode sportschoenen met een zool van wel 20 cm, zo niet hoger! Heel apart. Wat me ook opviel na een tijdje, was dat de ene helft van de vrouwen ballerina’s draagt, terwijl de andere helft op hakken loopt, terwijl ze het niet kunnen. Ik heb gewoon niemand gezien die goed op hakken loopt, niemand. Je zou bijna denken dat hun juist degene waren die de ballerina’s aan moesten hebben.
De bus was op tijd en ik zocht een plekje helemaal achterin, in een soort hoekje. Het was een hele mooie bus, zo’n reisbus. Ik wilde graag van het uitzicht genieten, maar ik heb er amper wat van meegekregen, omdat mijn misselijkheid alleen maar erger werd in een hobbelende bus. Na een kleine 1,5 uur bleek, dat ik zelf die paar slokjes drinken die ik op het vliegveld had gehad, niet binnen kon houden. Na bijna 2 uur rijden kwam ik aan in Hemel Hempstead. Katrhyn was er nog niet. Ze zou er met 5 minuutjes zijn, zei ze in een smsje. Dat was ook zo, ze kwam aan in een Audi A4 samen met Adam en een vriend van haar. Katrhyn is heel aardig en Adam zwaaide vanuit de auto en zei de hele tijd ‘Haaayyyy’. Ze moest nog even wat halen bij de winkel en ik kon met Adam bij de eenden blijven kijken in een soort parkje tegenover het winkelcentrum. Adam rent heel ver vooruit en gewoon langs het water(waar geen hek omheen staat) en ook op het water af, om de eenden in het water te jagen. Ik had mijn hart in mijn keel, maar dit bleek waarschijnlijk heel normaal te zijn, want niemand leek zo te schikken als ik.
Bij haar thuis ben ik direct op bed gegaan en heb van 15:00 tot ongeveer 20:00 geslapen. Ik voelde me daarna wel ietsje beter, maar niet veel. Kathryn had geen paracetamol en ik had echt hoofdpijn. Ze had wel van dat warme citroendrank en dat heeft ze toen voor mij gemaakt. Daarna ben ik weer gaan slapen. De volgende morgen werd ik pas rond 8:00 wakker, had heerlijk geslapen. Ik durfde me alleen amper te bewegen, bang dat ik weer misselijk zou worden. Toch bleek het mee te vallen. Toen ik net in de woonkamer was en even met Booboo(de hond) aan het knuffelen was, kwam Katrhyn terug. Ze had Adam naar school gebracht. Ik heb toen een kale toast en een kop thee gehad en ik voelde me daarna gelukkig nog steeds goed. Verder heb ik tot 16:00 alleen nog 1 kop thee gehad, ik had echt geen honger en was ook een beetje bang iets te eten. Toch had Kathryn toen een soort linzensoep gemaakt met 2 ronde toasts erbij. Was echt heel lekker. Ik bleef me goed voelen en ik was daar zó blij om, want er is niets zo erg als je niet lekker voelen bij anderen, helemaal als je ze helemaal niet kent. Die middag heb ik mijn spullen een beetje ingeruimd en heb ik een MALM nachtkastje in elkaar gezet, samen met Adam. Tenminste, hij gaf mij schroefjes aan enz. Heerlijk als alles een plaats heeft. Kasten inruimen is een grote hobby van mij.
’s Avonds had Kathryn couscous met courgette en kikkererwten gemaakt. Was erg lekker! Na het eten heb ik snel even de afwas gedaan en ben toen een heel stuk met Booboo gaan lopen. Heerlijk even naar buiten, lekker lopen en de omgeving bekijken. Het is hier heel groen en bijna alles is park. Die parken hebben een ontzettend leuk voordeel, want er lopen paarden in. Gewoon los. (Om het park zit wel een hek natuurlijk) Ik weet dus wel waar ik mijn vrije dagen ga doorbrengen.. ;)
Morgen moet Katrhyn weer aan het werk en heeft ze ‘s avonds Spaanse les. Dus ben ik verder de hele dag alleen. Adam wordt naar school gebracht door zijn vader en is daar ook tot in de avond. Ik ben deze hele week nog vrij. Volgende week dinsdag is mijn eerste werkdag. Dus morgen ga ik even het centrum in van Hemel Hempstead. Heb daar erg veel zin in!

liefs,
Lisaaa!